Wegens aanhoudend psychisch herstel komt Marjolijn eindelijk toe aan problemen die níet in de DSM-5 staan. Bijvoorbeeld: Moet communicatie altijd geweldloos verlopen? Durf je je psycholoog tegen te spreken, de mindfullnesstrainer met rozijnen te bekogelen en tips van bezorgde leidinggevenden te negeren? Of gaan we gewoon doen wat de wereld van ons lijkt te verwachten? Eén ding móet: humor. Het liefst een beetje zwarte. Samen met mooie liedjes.  

Het publiek over Van Kooten:  

“Vreselijk gelachen… dit is beter dan therapie!”  

“Heel veel herkenbaarheid en veel gelachen”  

“Het is goed dat er op deze wijze mogelijk meer begrip ontstaat voor mensen met een overactief hoofd”  

“Ik heb echt luid gelachen wat ik zeer zelden doe; ik ben meer een glimlacher”  

“Vooral hoe je de vergelijking maakte met fysieke kwalen, echt hilarisch”  

“Mijn vriendin zat die dag niet lekker in haar vel maar ze knapte zienderogen op tijdens de voorstelling”  

Dagblad van het Noorden “Van Kooten etaleert geen glamour, evenmin pretenties. Ze verspreidt de kracht, de flair, de intonatie en de ambitie van een theaterpersoonlijkheid met doordacht relativeringsvermogen”